Schrijven, tekenen en dichten over Reinaert in havo 2

Hoewel de brugklas natuurlijk het uitgelezen moment is om kennis te maken met een bewerking van Reinaert de Vos kan klas 2 er ook nog wel lol aan beleven. Ik gaf dit jaar les aan een tweetalige havoklas die ik in de brugklas niet onder mijn hoede had. Ze hadden de vossenjacht dus nog te goed. Ik heb in de basis dezelfde lessenreeks aangeboden, met een paar aanpassingen.

Deze keer zorgde ik ervoor dat ze met de Reinaertrap mee konden lezen. Voor een tweetalige klas leek mij dit handig, hun Nederlandse woordenschat is kleiner. Dit bleek wel invloed te hebben op hun tekstbeleving. Ze zaten rustig mee te lezen in plaats van het lachen, gieren en brullen dat ik van brugklassers gewend ben. Toch raakte het verhaal wel een snaar, als ik de creatieve verwerkingsopdrachten bekijk.

Ter afronding van de lessenreeks was het plan om in twee groepen een vossenkrant te maken. Leerlingen kwamen met de namen ‘Fox News’ en ‘De Vossenstreek’. Ze kozen zelf een onderwerp, iets vossengerelateerds, en een tekstsoort (strip, roddelrubriek, informatief artikel, ingezonden brief, etc). De hoofdredactie hield in de gaten of de krant voldoende variatie zou hebben.

Zodoende waren we twee ‘fictievrijdagen’ (de fictielessen op vrijdag) zoet met redactieoverleg, schrijven, tekenen en een poging om een digitale krant samen te stellen. En kletsen, snoepjes eten en aanrommelen, af en toe heb je dat even nodig in je drukke schoolweek. (Ik spreek voor mezelf maar voor mijn leerlingen lijkt het mij ook prettig.) De tekstsoorten en -doelen die we in blok 1 behandeld hadden kwamen en passant ook nog voorbij. Ik had een schemaatje gemaakt voor de hoofdredactie waarin ze per leerling de tekstsoort en het tekstdoel kwijt konden, om te checken of er bijvoorbeeld niet te veel overtuigende artikelen waren of amuserende. Ook was er een feedbackronde en zou er een spellingcheck plaatsvinden voorafgaand aan de publicatie van de krant. Maar tot een echte krant zijn we nooit gekomen door technische uitdagingen met de nieuwstool.

Het samenstellen van de krant liep helaas uit op een teleurstelling. De gratis tool die wij hiervoor gebruikten bleek niet zo gebruiksvriendelijk. Je moet heel precies uitkomen qua aantal woorden met de tekstkolommen die klaarstaan. En afbeeldingen kwamen ook niet goed tot hun recht want de kaders waren erg klein. Dus uiteindelijk heb ik toch maar losse opdrachten ingenomen in plaats van twee uitgeprinte kranten. Jammer. (Als iemand een tip heeft voor een gebruiksvriendelijke digitale tool om een krant mee te maken houd ik me aanbevolen.)

Wat schreven ze zoal? Een ingezonden brief: Ouders woedend op school vanwege schandalig verhaal. Een roddelrubriek (Hersinde en Reinaert..). Een recensie. Meerdere gedichten. En een beschouwing over verschillen tussen vossenpersonages in Azië en Europa. Silvie had zich voor het vak Levensbeschouwing verdiept in het shintoïsme. Ze vertelde tijdens onze vossenjacht dat vossen in Aziatische legendes juist ook heel positieve rollen kunnen vervullen. En daar schreef ze nu dus een stukje over voor de vossenkrant. Ik wist dat zelf niet, al stuurde een vriend die op reis was in Azië mij eens een paar foto’s van een Shinto-tempel met wel duizend vossenstandbeelden. Hier zie je er eentje in beeld. Dankzij Silvie weet ik nu dat het een boodschapper is van de godin Inari die hier de tempel bewaakt. Haar tekst deel ik onder de foto.

Zeer verrast was ik door de schetsen en de uiteindelijke strip van Dennis. Zijn grimmige Reinaert die Cuwaerts kop in een zak steekt zie je boven aan dit artikel. Cuwaert is een beetje manga-achtig getekend en Reinaert is ook erg goed getroffen met die expressieve kop en extra grote poten. Deze vos is niet te vertrouwen, dat je zie zo. Ik sluit af met de laatste strofe van het gedicht van Mei-Lynn want die sluit daar mooi op aan.

Dus terwijl we zijn slimheid bewonderen,
En zijn verhalen blijven lezen,
Laten we niet vergeten,
Dat zijn daden niet ethisch waren, dat is de les.

*Het leerlingwerk is met toestemming van de betreffende leerlingen gedeeld. Veel dank daarvoor aan Dennis, Silvie en Mei-Lynn.